محقق ایرانی اکسیژن رسانی به بافت های پرینتی بدن انسان را ممکن کرد - مجله سرگرمی

به همین دلیل گروهی از محققان بین المللی با همکاری صمد احدیان پژوهشگر ایرانی در انستیتوتراساکی (Terasaki Institute) جوهر زیستی ابداع نموده اند که قادر به برطرف این چالش است.

باور اصلی استفاده از اعضای بدن چاپی آن است که چند روز پس از ایمپلنت آنها در بدن، رگ های خونی بافت های طبیعی اطراف در آن رشد می نمایند. به این ترتیب سلول های بافت چاپی می توانند به اکسیژن رسانی دائم دسترسی یابند و در نتیجه زنده بمانند و تکثیر شوند. اما متاسفانه گاهی اوقات رگ های خونی با سرعت لازم رشد نمی نمایند.

به همین دلیل گروهی از محققان بین المللی همراه احدیان یک هیدروژل جوهر زیستی توسعه دادند که در حقیقت یک واسطه چاپ زیستی سه بعدی است. برای توسعه جوهر مذکور کلسیم پراکسید(CPO) را با ماده ای به نام ژلاتین متاکریلول (gelatin methacrylol)ترکیب کردند.

CPO هنگام ترکیب با آب، اکسیژن فراوری می نماید. البته ترکیب این ماده و آب ساختار لازم برای استفاده در چاپ زیستی را ندارد. درهمین راستا از ژلاتین متاکریلول استفاده می گردد. به این ترتیب pH این ماده و قابلیت های آن برای پشتیبانی از CPOبهبود می یابند و بافت چاپی می تواند به طور مداوم اکسیژن فراوری کند و همزمان ساختار فیزیکی لازم برای ایمپلنت های چاپی را داشته باشد.

هیدروژل مذکور در آزمایش ها توانست عملیات اکسیژن رسانی به سلول های ماهیچه ای و قلبی را تا زمان رشد رگ های خونی در بافت ایمپلنت ادامه دهد.

احدیان در این باره می گوید: با اکسیژن رسانی به سلول های ایمپلنت شده، می توان عملکرد و یکپارچگی آن بافت میزبان را ارتقا داد. همچنین می توان از رویکردی مشابه برای ساختن بافت های عملکردی برای کاربردهای غربالگری دارو و مطالعات پاتوفیزیولوژیک استفاده کرد.

این تحقیق اخیراً در ژورنال Advanced Healthcare Materials منتشر شده است.

gardeshia.ir: گردشیا: مجله سفر و گردشگری

picoro.ir: پیکورو: وبلاگ ماشین و خودرو